-------- Origineel bericht --------
Geachte heer van Weezel,
Wat u deze week in VN schrijft over de pensioenen is
natuurlijk waar. Het is een ondoorgrondelijke puinhoop.
Maar vooral juist op het gebied van de hoogte van de
uitbetalingen. Juist niet eens op dat ene maandje meer
of minder. Ik kan u vertellen (zie bijlage) dat de
pensioengelden niet zijn om later aan ons uit te
betalen, maar om het systeem in stand te houden [1].
Want - zo hebben wij ontdekt: de premieopbrengsten zijn
- in ieder geval - de afgelopen 10 jaar voldoende
geweest om de uitkeringen ('de pensioenen') uit te
betalen [2]. De beleggingen worden dus voor iets heel
anders gebruikt! Q.e.d.
M.vr.gr.
Rik Min
Schopmanlanden 22, 7542 CN Enschede
VOETNOTEN:
[1] Het imperialistisch, kapitalistische en neoliberale
systeem (als u - als PvdAer - nog weet wat dat is).
[2] De 'uitkeringen' van ABP, PGGM, etc. (Dus niet de
AOW. Die staat hier los van.)
VIJF BIJLAGES (allen uit weblog Rik Min):
700 miljard euro
Enschede, 10 mrt. 2011. De Nederlandse werknemers
hebben de laatste 50 jaar 700 miljard euro ingelegd bij
de Nederlandse pensioenfondsen. (50 jaar geleden was dat
nul euro/gulden.) Elke maand storten de jongere
generaties wat geld erbij; en halen de oude generaties
er aan pensioen wat uit. Die 700 miljard is binnenkort
800 miljard groot; en zeker geen 600 miljard. Dat geld
is dus allemaal gestolen van eerdere generaties. Het
wordt in ieder geval nooit meer teruggegeven. Dit is het
eerste schandaal der Nederlandse pensioenfondsen. Het
twee schandaal is dat die 700 miljard gebruikt is en
wordt om het kapitalistische systeem overeind te houden.
Zonder dit geld had het kapitalisme eeen probleem gehad
en wellicht in 1990 zelfs de Koude Oorlog verloren. Want
de beheerders van dat geld hebben die gelden gebruikt om
de 2e en 3e wereld te destabiliseren en de eigen
Nederlandse bevolking er onder te houden; dom te houden;
te misleiden. Dat deze schandalen nooit publiekelijk aan
de orde zijn gesteld, is het derde grote schandaal. Dat
de bevolkking het nog steeds bijna niet weet of begrijpt
is het vierde schandaal.
Ons geld wordt dus voor onze eigen onderdrukking
gebruikt. Smeriger kan het haast niet.
Eigenlijk is het een omslagsysteem geworden met een -
voor ons - nutteloze buffer van 700 miljard. Die
buffer kan best naar 1 of 2 miljard worden
teruggebracht. Dan kunnen we allemaal weer goed
betaald worden en moeiteloos geindexeerd. Mensen die
roepen dat dit systeem verder geprivatiseerd moet
worden zijn gek; het moet gewoon een echt
omslagsysteem worden. D.w.z. uitkeringen van de
gepensioneerden worden direct betaald door de werkende
mensen. Gebaseerd op het huidige prijspeil en met een
kleine buffer.
We moeten in ieder geval de kapitalisten het geld
afpakken. Ze gebruiken het als speelgoed voor hun
systeem. En (dus) tegen ons.
BIJLAGE 2:
Pensioenfondsen hebben smerige dingen op hun geweten
Enschede, 14 oktober 2012. Schokkend artikel dit
weekend gelezen in 'Marxistische Studies' over
pensioenfondsen. De pensioenfondsen zijn in deze tijd de
grote operatoren die de hele financialisering op hun
geweten hebben. D.w.z. hun kapitaal wordt door louge
figuren gebruikt en misbruikt om dingen door te drukken
die het daglicht niet kunnen verdragen; laat staan de
belangen van de deelnemers of de bevolking dienen
['Marxistische Studies', no. 99, 2012, p54].
Het schijnt dat 80% van alle beursgenoteerde
bedrijven in handen is van pensioenfondsen. 20% is dus
maar in handen van particulieren en dergelijken.
Daarom springen die koersen ook zo op en neer en
drijft dit de koers op. Want "er zijn te weinig
beursgenoteerde bedrijven om de vraag bij te houden".
[Bron: vorige maand in NRC.] Schokkend als je dit goed
tot je laat doordringen hoe het kapitalisme dus in
elkaar zit. Het geld van de premiebetalers en dus de
pensioengerechtigden speelt dus een doorslaggevende
rol in het kapitalisme uberhaupt en zonder dat wij het
beseffen en er de meeste revenuen van krijgen.
Integendeel, het systeem wordt er mee overeind
gehouden! Schokkend. We moeten dit verder uitzoeken.
Deze fortuinen, dit nationale financieringskapitaal,
onze nationale spaargelden, allemaal worden ze niet
democratisch beheerd, zoals ze in socialistische
landen wel democratisch worden beheerd. Vandaag las ik
zelfs in de NRC (3 okt. 2012) dat de Nederlandse bank
"de vakbondsmensen in het bestuur weg wil hebben".
Dank je de koekoek. Dan krijgen de heren nog meer vrij
spel! Met ons geld.
Ik durf zo langzamerhand te beweren dat de beheerders
van onze pensioenfondsen - als decennia lang - zeer
veel landen geld heeft uitgeleend (om ze in de fuik te
laten zwemmen van eeuwigdurende schuld en
eeuwigdurende uitbuiting; plus eeuwigdurende
afhankelijkheid). Zowel westerse landen zijn in deze
val getrapt alsmede al voor het vallen van de muur:
oosteuropeese landen! Neem Roemenie; neem de Sovjet
Unie. Sterker nog, ik durf te beweren dat voormalige
oosteuropeese landen door deze manipulaties van dit
soort fondsen juist - financieel en fysiek -
uiteindelijk gevallen zijn. Ceausescau was de enige
die als de wiedeweerga ging aflossen. Die had het
door. (Als een van de weinigen.) Maar toen ging de
bevolking morren en koste het hem toch uiteindelijk de
kop. En dat dus allemaal van ons ingelegde geld!!! Met
ons geld (!!) hebben ze de muur dus laten vallen. Zo
werkt het imperialisme/kapitalisme. Overal staan
valkuilen wagenwijd open. Vier miljoen huishoudens -
alleen al in Nederland - zitten nu in dezelfde val.
Staan nu of binnen afzienbare tijd, "onder water". 100
landen wereldwijd idemdito. Incl. de USA zelf!
BIJLAGE 3:
Nogmaals pensioenfondsen
Enschede, 15 november 2012. Pensioenfondsen
worden - in het kapitalisme - gebruikt om
'probleem-landen' in het zuiden van de EU, zoals
Griekenland, Portugal en Spanje uit te zuigen. Want
'wij' lenen hen ons geld voor hoge rentes. (8% blijkt
'heel gewoon.) De bewoners van die landen zien ons
daarom als kapitalisten. Wat ook de enige echte, juiste
en meer dan correcte omschrijving is. Logisch dat 'ze'
ons haten. We buiten - via aandelen - niet alleen
arbeiders uit, maar inmiddels hele landen. Het wordt
tijd dat ons 'prachtige pensioensysteem' een omslag
systeem wordt. De sociaal-democraten moeten nu maar eens
zien dat pensioenen - onder een kapitalistisch systeem -
niet zomaar horen te beleggen in aandelen en
staatsschulden. Dat kan in kapitalistische landen nu
eenmaal niet. Want dat is kapitalisme. Pensioenfondsen
kunnen dat alleen in socialistische landen! Want daar
zijn de productiemiddelen en het financieringskapitaal
(de som van het totale spaargeld van de werkers) in
handen van de bevolking. Daar wordt democratisch bepaald
in welke onderneming geïnvesteerd wordt. (Zie ook elders
op deze websites.)
BIJLAGE 4:
Alle 'potjes' en kassen raken leeg binnen het
kapitalisme
Enschede, 26 jan. 2012. Mijn stelling is dat, als
de sociaal-democraten het kapitalisme niet bestrijden,
alle potjes, de sociaal voorzieningenkassen, de
werkloosheidskassen, de ziektekassen, het sociale
huizenbezit en de pensioenkassen gewoon, door de
wetmatigheden van het kapitalistische systeem,
'leeggevreten' worden. Het was spaargeld - het
spaarpotje - van de werkende bevolking. We raken dan
alle 'verworvenheden' van de verzorgingsstaat gewoon
kwijt (stelling 1). De verzorgingsstaat en de
sociaal-democratische partijen die dat uitdroegen als
oplossing, als 'een derde weg', tussen socialisme en
kapitalisme, waren een soort window-dressing om de
bevolking in west Europa zand in de ogen te strooien en
om te proberen de Sovjet Unie (en het
communisme/marxisme) de loef af te steken. Het
communisme en de communistische partijen in Europa de
wind uit de zeilen te nemen (stelling 2). Nu de muur
gevallen is dat hele systeem van sociaal-democratie en
dus ook de verzorgingsstaat niet meer nodig en zal de
verzorgingsstaat eigenlijk niet stabiel blijken te zijn.
Een utopie. Niet levensvatbaar in het geweld van het
kapitalisme veroorzaakt. Het zal dan blijken geen
stabiel systeem te zijn. (Te veel werklozen; te veel
zieken; te lage lonen; dus niet door die weinigen die
nog werk hebben, op te brengen. Op een gegeven moment is
een verzorgingsstaat gewoon te duur dus.) Echt
socialisme is dan de enige (betaalbare) oplossing. Niet
dat surrogaat 'socialisme' van de sociaal-democratie.
Dat is geen socialisme. Er is geen 'derde weg' (stelling
3).
BIJLAGE 5:
Ons geld
Enschede, 23 jan. 2011. Zowel met
ons
spaargeld als met
ons pensioengeld wordt een
systeem in stand gehouden dat linkse mensen in principe
niet willen: het kapitalistische systeem. Geheel achter
onze rug om. Dit systeem buit mensen, landen en het
milieu uit. Rooft grondstoffen en speculeert. Dat banken
ons spaargeld voor een iets hogere rente dan ze ons
betalen uitlenen voor hypotheken, vooruit. 2 tot 3%
rente; 4 tot 5% intrest. Niks mis mee. Dat
pensioenfondsen beleggen in huizen en staatsobligaties,
vooruit. 2 tot 3% opbrengst. Niks mis mee. De pijn zit
erin dat ons spaargeld en ons pensioengeld de kurk is
waarop het systeem drijft en waardoor
anderen
rijker worden. Het kapitalisme draait dus op onze arbeid
en onze spaarcenten. Daar krijgen we bijna niks van
terug. Alleen onze reproduceer-kosten.
Dat is onaanvaardbaar. Mensen horen te weten dat er hele
gekke dingen met hun arbeid en hun geld gebeuren. Tot
regelrechte onderdrukking; hier en elders toe. (Zie ook
elders op deze website.) Al dat geld
van ons
wordt
tegen ons gebruikt. Wordt gebruikt om de
progressieve ontwikkelingen overal ter wereld in de kiem
te smoren. Alles tegen de vooruitgang, hier, en in de
derde wereld, incl. in oost Europa, dat door dit
kapitaal 'er onder wordt gehouden'.
Natuurlijk kunnen wij tegenwoordig in een redelijk huis
wonen, redelijk voedsel kopen, maar voor de prestatie
die we dag en nacht leveren, wordt de bezittende klasse
slapend rijk. Sterker nog wordt het systeem steeds
brutaler en sterker. 150 tot 180 landen hebben inmiddels
zo'n hoge staatsschuld dat ze die nooit meer af kunnen
betalen. In Nederland heeft 2 tot 4 miljoen mensen
binnenkort schulden die niet meer door de waarde van hun
huis gedekt zullen zijn. Banken, verzekeringen en
diensten worden steeds brutaler.
Dit alles heeft links nooit gewild. Links moet weer
vechten dit funeste mechanisme op de politieke agenda te
krijgen.
[Bron weblog Rik Min]